Gideceğim gidiyorum diye diye günleri bitirdim. Sonunda geldim:) Hala olmuştum bundan 3 yıl önce ama Amerika'da olduğu için fotoğraflarıyla yetiniyordum. Beni göremeyecek, tanımayacak diye hayıflandım hep. Havaalanında karşılaşınca bana hiç çekmemiş olduğunu gördüm daha 3 buçuk yaşındaki çocuk sanki hep birlikteymişiz gibi sarıldı ve elimi bir daha bırakmadı. Yabancılık çekme diye bir şey yok maşallah.
Yemekler yendi, eve dönüldü. Spiderman, Ninja Turtles kıyafetlerin hepsi ortaya döküldü. Banyo köpüklerinden çoraplara, oyuncaklardan animasyon cd lere kadar hepsi teker teker ortaya döküldü, gösterildi. Hangilerini izlemem gerektiği söylendi. Bazı kelimelerini anlayamasam da her şey yolunda şimdilik.
İlk kez dün yazımı koyamadım. İçim hiç rahat değildi ama fırsat bulamadım. Eve gelip bağlanır bağlanmaz da yazımı yazıyorum. Bugün ilk işim yeni bir hat ve araba almak olacak. Gerçekten de arabasız hiçbir yere gidilmiyor burada. Mesafeler uzak. Alışveriş merkezlerinin uzak olması bile yetiyor ne yalan söyleyeyim:) Arabaların ucuzluğu şaşırtıcı derecede. Acaba çin malı mı diye düşünmedim değil:)
Henüz bir şey anlamadım. Hala İstanbuldaymışım gibi geliyor. Okula başlamadan da farkına varamayacağım sanırım. Abicim de sağolsun ben geleceğim diye pek ellememiş evini. Miniği okula götürme, alışveriş yapma, ev temizleme, oda düzenleme gibi klasik işlerle uğraşacağım. Floridaya geldim diye artistlik yapıyorum bir de!
Bugünlük durum bundan ibaret. Asıl heyecan verici havadisler günleri geçirdikçe yazacağım. Beni merak edenlere.. Bu yazı sizin içindi:) Yarın görüşmek üzere..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder