Bencil Olunca Mutlu mu Olunur?

   İnsan 'önce ben' dediği zaman gerçekten mutlu oluyor mu? İçinizde ben her şeyden önemliyim, beni mutlu etmeyen şeyi asla yapmam diyenler var mı? Çünkü ben böyle mutlu olunacağını düşünemiyorum.

   Ben sevdiklerimi  mutlu edebildiğimde daha mutlu oluyorum. Eğer benimle vakit geçirmekten keyif alıyorsa biri ve ne olursa olsun yanımda ise ben o kişinin mutluluğu için her şeyi yapabilirim. Onu mutlu edebiliyorsam işte o zaman benden mutlusu olmuyor. 

   Bu düşünce kimine göre sağlıklı kimine göre değildir. Kendini tamamen vermelisin demiyorum ama ben bencil olmayı seven biri değilim sanırım. Tek sorun bu. Benim için en büyük mutluluk iş, para, kariyer ya da dilediğine sahip olabilmek değil. Sadece sevdiklerim olsun. Gerçekten sevgime inananlar olsun. Bu bana fazlasıyla yeter. Böyle bir durumda insan nasıl 'önce ben' diyebilir ki? Daha ne ister yani?

   Geçenlerde bir arkadaşımla konuşuyorduk. Aklıma takıldı. Bana 'Hayatta önce sen varsın. Eşin, çocuğun, ailen, dostun, sevgilin senden sonra gelir. Önce kendini düşünmelisin.' dedi. Önce bir durdum. Ne kadar doğru olabilir diye düşündüm. Bir bakıma doğru ama tamamen katılmam mümkün değil.

   O zaman hayatta ne kadar mutlu olabiliriz ki? Hep ulaşmak istediğimiz bir şey olur. Ulaşana kadar da kendimizden tonla şey kaybederiz. Bu da bana göre bencil olmaktır. Bencil insanların hiçbir zaman mutlu olamayacağını düşünürüm ben. Azla asla yetinmeyeceklerini düşünürüm. Bencil insanları da sevmem üstelik. Etrafımızda ne çok var onlardan...

   Ben bencil olamam, ben sevdiklerimi düşünmeden yapamam. Ben mutlu edebiliyorsam mutluyum. Bu da belki hayatta beni bazı zamanlar üzüyor, buna karşı koyamam ama ben biliyorum ki sevilmek ve sevmek hayatta her şeyi çözüyor. Bencillik değil, sevgi iyileştiriyor kalbimizi. Sevilmek güzel şey...

   Biliyor musunuz her geçen gün kendimi daha bir tamamladığımı hissediyorum. Geçen yaz 'Çocuk istiyorum. Dünyanın en güzel şeyiii' diye gezinirken hazır olduğumu düşünüyordum:) Aslında hala öyle düşünüyorum. Ama şuan daha farklı bakıyorum her şeye. Bakış açım değişti resmen. Olaylara yaklaşımım farklı, daha sakin, daha mantıklı, daha olumluyum artık. Sevdiğim şeyleri yapıyorum. Daha mutluyum. O eski içten içe panik halim, olumsuz düşünme halim geçti. O yüzden artık bazı şeyleri gerçekten de hak ettiğimi düşünüyorum:) 

   Bencil olmayın, sevginizi, aşkınızı dibine kadar yaşayın. Korkmayın 'sonrasında üzülürsem' diye. Çünkü gerçekten seviliyorsanız o kişiler sizi asla bırakmıyor! Üstelik bırakmışlarsa ne olur? Yeniden seversiniz:) Bencil olmayın, zorlarsanız hiç olmuyor. Her şey olması gerektiği gibi oluyor hayatta...

   Bazen içimden bazı durumlara isyan etmek, bas bas bağırıp ağlamak gelse de bunun bir şeyi değiştirmeyeceğini öğrendiğimden beri sanki daha bir rahatım. Ne kadar güçlüymüşüm diye kendimi tebrik ediyorum hep:) Ben yapmam gerekenden fazlasını yaptım evren. Hem dediğin gibi iyi düşündüm, hep iyi olsun diye. Artık benim dileklerimi gerçekleştirmenin vakti gelmedi mi sence de??

   Bugün bizi mutlu edecek bir tarif veriyorum. Biliyorsunuz çikolata kriz anında en iyi ilaçtır. O yüzden çikolatalı bir tatlı seçtim. Çikolatalı Mousse! Kim icat ettiyse bu tarifi alnından öpmek istiyorum. Ne kadar yersem yiyeyim içimi baymayan tek çikolatalı tatlı sanırım. Tarifi Cafe Fernando'dan alıp yaptım.


Çikolatalı Mousse

• 240 gram %70 kakao içeren çikolata, ince doğranmış  
• 1/3 su bardağı (80 ml) tam yağlı süt
• 3 çorba kaşığı şeker
• 1/8 çay kaşığı tuz
• 2 yumurta sarısı
• 4 yumurta beyazı
• 200 ml krema, soğuk

• Daha sonradan süt kremasını çırpmakta kullanacağınız orta boy bir karıştırma kabını ve bir tel çırpıcıyı soğumak üzere buzluğa koyun. Bunları soğutmak kremayı daha kolay çırpmanıza, çırpıldığında yağ parçalarının birbirine daha sıkı tutunmasına ve dolayısıyla daha  başarılı bir krema elde etmenizde yardımcı olur.
• Çikolatayı benmari usulü eritin, eridikten sonra benmariden alıp bir kenarda bekletin.
• Yumurta sarılarını orta boy bir karıştırma kabında çatalla hafifçe çırpın ve bir kenara ayırın.
• Ufak boy bir tencerede süte şekeri ekleyip eriyene kadar karıştırın ve kaynama noktasına getirip ateşten alın.
• Kaynamış sütü yumurta sarılarının üzerine damla damla dökerek bir tel çırpıcı yardımıyla çırpmaya başlayın. Sütü başlangıçta azar azar eklemeniz gerekiyor, aksi takdirde yumurta sarıları çok çabuk pişip katılaşır. Kaynamış sütün yarısını bu şekilde azar azar eklediğinizde yumurta sarıları da yeterince ısınmış olacaktır, sütün geri kalanını bir seferde dökebilirsiniz.
• Sütlü karışımı erimiş olan çikolataya ekleyip bir araya gelene kadar karıştırın.
• Ayrı bir karıştırma kabına yumurta beyazlarını koyun, benmariye oturtun ve dokunduğunuzda vücut sıcaklığından biraz daha sıcak olana kadar aralıksız çırpın.
• İyice ısındığına emin olduktan sonra benmariden alıp tuzu ekleyin ve tel çırpıcıyı kaldırdığınızda ucundaki yumurta beyazı havada kalacak şekilde kıvam alana kadar çırpın.
• Yumurta beyazlarının üçte birini çikolatalı karışıma ekleyip yedirin. Geri kalan kısmını da ekleyip, bu sefer çok fazla havasını kaçırmamaya dikkat ederek daha hafif hareketlerle yedirin.
• Buzlukta soğuyan karıştırma kabına kremayı döküp ters çevirdiğinizde akmayacak sertliğe gelene kadar çırpın. Çikolatalı karışıma ekleyip, tekrar söndürmemeye özen göstererek karıştırın.
• Kaplara pay edip en az 2 saat buzdolabında soğumaya bırakın.
• Tazeliğini 3-4 gün koruyacaktır ama bekledikçe koyulaşacağı için aynı gün içinde servis etmenizi öneririm.

Diyor Cenk. Ben de onu dinledim. Aynısını uyguladım. Başarılıdan da öte. Şahane oldu. 



                                                                                                                                             


   Bu tarifi özel bir günde yapmak isterseniz Paşabahçe'de tam size göre kaplar ya da bardaklar bulunmakta. Ben oradan aldım. Seçenek çok. Yaratıcılık ise size kalmış. Afiyet olsun:)